📖آیه امروز📖
سوره آل عمران(۳)
آیه ۹۰
آیه نود
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ(90)
#ختم_قرآن
محل نزول:
اين آيه همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است.
شأن نزول:
«شیخ طوسى» گوید: عبدالله بن عباس گويد: فرقه اى پس از اسلام آوردن مرتد شده بودند سپس به صورت ظاهر توبه نموده و ابراز پشيمانى كرده بودند ولى البته ايمان نداشته و در باطن كافر بوده اند و خداوند با انزال و فرود آوردن اين آيه پيامبر خود را از ضماير اندرون آنها مطلع گردانيد.
تفسیر👇
افراد مرتد و از دين برگشتگان دو نوعند:
الف: مرتدّ ملّى كه پدر و مادرش هنگام انعقاد نطفه او كافر باشند، و او بعد از بلوغ اظهار كفر كند و سپس اسلام بياورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون اين شخص مسلمان زاده نيست، مجازاتش خفيف و سبك است.
ب: مرتدّ فطرى كه پدر يا مادرش هنگام انعقاد نطفه مسلمان باشند، و او پس از بلوغ اظهار اسلام كند و سپس از دين و آيين خويش دست بردارد و به اسلام پشت كند. اين چنين شخصى مجازات سنگينى همانند اعدام را در پيش رو دارد.
از آيات متعدد قرآن استفاده مىشود كه هر يك از كمالات و يا انحرافات در انسان، قابل افزايش ويا كاهش است. ازدياد علم مانند: «رَبِّ زِدْنِي عِلْماً» «1» افزايش هدايت مانند:
«زادَهُمْ هُدىً» «2» افزايش گمراهى مانند آيه مورد بحث: «ازْدادُوا كُفْراً»
گرچه راه توبه بر احدى بسته نيست، امّا نبايد گروهى از اين توبهى مقدّس استفاده نادرست كنند. كسانى كه از ايمان خود دست برداشته ودائماً بر كفر و لجاجت خود مىافزايند و جز لحظهى مرگ يا غلبهى مسلمانان در جنگ، توبه نمىكنند، توبه اين گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زيرا توبه، آداب و شرايط و شيوهاى دارد كه شامل حال اين افراد نمىشود.
پیام ها
1- ايمانى ارزش دارد كه تا پايان عمر داوم داشته باشد. ايمانى كه با كفر پايان پذيرد، كارساز نيست. «كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ»
2- انسان مختار است، مىتواند ايمان آورد و يا كفر ورزد. مىتواند بر ايمان خود پايدار و يا در كفر خود پافشارى كند. مىتواند توبه كند يا بر گناه اصرار ورزد.
«كَفَرُوا بَعْدَ إِيمانِهِمْ»
«1». طه، 114.
«2». محمّد، 17.
جلد 1 - صفحه 560
3- بدتر از كفر و ارتداد، لجاجت و پافشارى بر انحراف و كفر است. «ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً»
4- خداوند توبه پذير است، ولى گروهى زمينهها را از دست دادهاند. جرّاح هر چقدر هم ماهر باشد، تا زمينهى پيوند در مريض نباشد كارى پيش نمىبرد.
«لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ»
5- اصرار و تداوم كفر، سبب محروميّت از پذيرفته شدن توبه است. «ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ»
@shahid_modafe_haram_miladheidari