به همین "سلام" ها دل، خوش کرده ام!...‌ همین "مستحبى" که جوابش واجب است، مرا آرام مى کند!... آن‌قدر آرام که از همه چیز فارغ مى شوم و تنها به تو فکر مى کنم!... به واقع که فکر کردن به تو، لذت بخش است!... آن قدر لذت بخش که شیرینى‌اش را با هیچ آمال و آرزویى عوض نمى کنم!... اصلاً مگر آرزویى زیباتر از این هم وجود دارد؟!... روشن تر از آفتاب؛ سلام!...