از خواب بیدار شدم، داشتم کم‌کم آماده می‌شدم برم بیرون و به کار و زندگیم برسم که یِهو صدای آژیر اورژانس رو شنیدم... دست و پام رو نگاه کردم و موندم که بابت سلامَتیم چه جوری خدا رو شکر کنم... دلم بیمار توست! بیماران را شفا بده نگار من!... با دلی که بیمِ صدای آژیر دارد، به شما سلام می‌دهم و یک حمد برای شفای مریض ها می خوانم!...