﷽ 🎇 🕌 آخرین پیامبر دین (۱۹): 🕌 ولایت پیامبر اسلام: 🕌 پيامبر اسلام از جانب خدا بر مسلمانان ولايت داشته است و این مطلب را مي توان با قرآن و سيره آن بزرگوار كه در تاريخ بيان شده است اثبات كرد: ● دليل اوّل آیات قرآن است چنانکه خداوند می فرماید: "ولىّ شما، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده اند، همان كسانى كه نماز برپا مى دارند و در حال ركوع زكات مى دهند". «إِنَّمَا وَلِيُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُمْ رَاکِعُونَ‌». ﴿المائدة، 55﴾ اين آيۀ شريفه صراحتاً دلالت ميكند كه پيامبر اسلام بعد از خداوند بر مسلمانان ولايت داشته است. ● همچنین می فرماید: "پيامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر [و نزديكتر] است و همسرانش مادران ايشانند، و خويشاوندان [طبقِ] كتاب خدا، بعضى [نسبت] به بعضى اولويّت دارند [و] بر مؤمنان و مهاجران [مقدّمند]، مگر آنكه بخواهيد به دوستان [مؤمن] خود [وصيّت يا] احسانى كنيد، و اين در كتاب [خدا] نگاشته شده است. «النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَ أُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي کِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُهَاجِرِينَ إِلاَّ أَنْ تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِکُمْ مَعْرُوفاً کَانَ ذلِکَ فِي الْکِتَابِ مَسْطُوراً» ﴿الأحزاب، 6﴾ اين آيه شريفه در حقيقت شدت ولايت پيامبر اسلام را بيان ميكند و ولايت او را بر مردم ازخودشان سزاوارتر مي داند. ● همچنین آياتي از قرآن به صورت ملازمه دلالت دارد که پیامبر اسلام بر مردم ولایت دارد و اینها همان آياتي است كه به پیامبر دستور انجام اعمالي را مي دهد كه نتيجه ولايت است مثل دستور به جنگ، گرفتن زكات، اجراي حدود شرعي و ... زيرا اجراي اينگونه اعمال، لازمه ولايت است و كسي كه ولايت اجتماعي دارد مي تواند اين گونه كارها را انجام دهد پس اين آيات التزاماً دلالت بر وجود ولايت براي پيامبر دارد. ● ‌دلیل دوّم سيره عملي پيامبر است؛ زیرا با توجه به نقل هاي تاريخي در مورد اينكه پيامبر اسلام (ص) در زمان خود اقدام به تشكيل حكومت كردند كسي اختلاف نكرده است و ايشان در طول سال هايي كه عهده دار رهبري و زعامت مسلمانان بودند افرادي را به عنوان حاكم و وليّ براي قبائل منصوب مينمودند، همچنین دستور العمل هاي مشخصي را كه گاهي در آن مسئوليت زمامداران تبيين شده است صادر مي كردند. پيامبر اسلام ميان خود و ساير قبايل و فرق پيمان نامه و عهدنامه هايي منعقد مي كرد، براي رسيدگي به مسائل مردم و قبائل، كساني را جهت جمع آوري اطلاعات گماشته بودند، منابع طبيعي را جهت بهره برداري مطابق ضوابط به مردم واگذار مي نمودند، براي دريافت ماليات هاي اسلامي تشكيلات منظمي فراهم شده بود، و بارها مردم را براي مقابله با تهاجم اقوام و گاه دولت ها سازماندهي و اعزام مي كردند، که اینها همه دلالت بر اقدام عملی در مسئلۀ "ولایت" دارد. ● در خصوص نحوه اعمال ولايت توسط پيامبر (ص) باید گفت: بعد از جریان قانون گذاری (قوۀ مقننه) و ابلاغ قوانین الهی می توان گفت که اعمال ولايت توسط پيامبر اسلام (ص) به دو صورت اجرایی (قوۀ مجريه) و قضائی (قوۀ قضائيه) بوده است. يعني پيامبر اسلام هم كار اجرائي مي كردند (مثل رهبری جامعه و فرماندهی جنگ) و هم كار قضائي (مثل رفع اختلافات بین مردم و اجرای حدود الهی). در قرآن نیز هم آيات اجرائي وجود دارد و هم آيات حكم و قضا، همچنین سيرۀ تاريخي پيامبر اسلام نیز علاوه بر مسئله اجرائي مقام قضائي پيامبر اسلام را نيز تبيين مي كند.