اول،پشیمانی جدی نسبت به گذشته است.در محاسبه ی گذشته می باید بر جزئیات اعمال سال قبل و خصوصا خطاهای دانه درشتی که تکرار می شود و نفس به آن ها عادت کرده مروری شود و انسان ابراز پشیمانی و شرمساری نسبت به آنها داشته باشد. دوم،تصمیم جدی بر عدم تکرار گناهان است.لذا انسان باید احکام دینی خود را بشناسد تامتوجه مرز میان حلال و حرام باشد و بتواند بنا را‌ بر عدم تکرار آن ها بگذارد؛و الا چه بسیار گناهانی که نادانسته عمری از کسی سر می زند و چون او درپی یاد گرفتن آن ها نرفته جاهل مقصر محسوب می شود و زمانی متوجه تقصیر خویش می گردد که شب اول قبرش فرارسیده و کاری جز پشت دست گزیدن از او بر نمی آید و با تاسف(یا حسرتی علی ما فرطت فی جنب الله)می گوید. #ادب_حضور #اسرار_ماه_رمضان @maghar98