🌷 عمران زیاد اهل مطالعه بود. گاه روزانه بیش از دوازده ساعت مطالعه می‌کرد. در ساعات مطالعه گاه در یک جهت دراز می‌کشید و بدون کوچکترین احساس خستگی کتاب می‌خواند. گویی هرچه می‌خواند بیشتر علاقه‌مند می‌شد. آن‌قدر مطالعه کرده بود که مطالب کلاس درس دانشگاه برایش تکراری بود و در کلاس‌ها شرکت نمی‌کرد. با آنکه دانشجو بود، با مراجعه به دانشگاه‌های مختلف، ادارات، موسسات، شرکت‌ها و مدارس با فعالیت سیاسی خود به جوان‌ها و انقلابیون، درس مبارزه می‌داد. از ابتدا با سازمان مجاهدین و فداییان خلق و دیگر گروه‌های سیاسی از نظر ایدئولوژیک مخالف بود، چون براساس جهان‌بینی و ایدئولوژی اسلامی، نظرات آن‌ها را فاقد مبانی درست می‌دانست. البته با مناظره و بحث علمی، بی‌اساس بودن نظرات آن‌ها را ثابت می‌کرد. او گل سرسبد مناظرات در دانشگاه تهران بود. گروه‌های انقلابی و مذهبی هرجا کم می‌آوردند، عمران را پیش می‌کشیدند و او با اعتقاد و اطمینان، همه‌ی گروه‌های معاند و مخالف انقلاب اسلامی را با منطق علم و مناظره، خلع سلاح می‌کرد و به انقلابیون مذهبی اعتبار می‌بخشید. مهارت خاصی در سخنرانی، تهییج و به خیابان کشاندن مردم و راه انداختن تظاهرات داشت. با یک سخنرانی کوتاه، مردم را به خیابان می‌ریخت. باید بگویم عمران، بخش کوچکی از قلب تپنده‌ی انقلاب اسلامی مردم ایران بود. او در کمیته‌ی استقبال از امام خمینی، در فعالیت‌های دانشجویان پیرو خط امام، تسخیر لانه‌ی جاسوسی و تشکیل اطلاعات سپاه، نقش غیر قابل انکاری داشت. به نقل از برادر ناتنی شهید، کتاب 🆔 @shahidemeli