|شهید زیستن شهادت، سبک زندگی است. ناگهانی ایجاد نمی‌شود، با آدم زندگی می‌کند، گاهی سال‌های سال و گاهی روزی و گاهی لحظه‌ای به اندازه عزمی یا اشکی...❤️‍🩹 این را در زندگی تمام شهدا می‌توان یافت. مأنوسند با زیبا زندگی کردن که زیبا می‌روند🕊✨ نمونه اش، شهید امیر کاظم زاده؛ جوانی که عمر سی و چند ساله‌اش را زیبا زندگی کرد. تعهدش نسبت به کارش، باعث نشد از تعهدش نسبت به خانواده بگذرد. او از استراحت خود میزد، اما به خانواده‌اش کمک می‌کرد. تکلیف‌شناس بود و اهمّ و مهم کردن را خوب می‌دانست🍃 میاندار هیئت هم بود، بعد از کارش در آشپزخانه هیئت خادمی می‌کرد و نکته زیبایش آنجاست که همسرش میگوید بهترین اوقات زندگی‌شان، زمانی بوده که در هیئت می‌گذرانند و نور می‌اندوختند🦋 دوست داشت شهید صدایش کنند و خدا چه خوب به دوست‌داشتنی‌اش رساندش چراکه نعم المولی و نعم الوکیل است. شهید امیر، در سوریه شهید شد و حالا محمدطه‌ی بابا، مرد خانه است. محمد‌طه که سهمش از دیدن بابا، تنها هفت ماه بود، اما سهمش از وجود بابا و همراهی او، یک عمر است و شاید بیشتر🥲🌱 شهید امیر در خوابی به همسرش گفته بود همراهی با شهید را با اعمال نیک به دست می‌آورند. و باز هم می‌رسیم به اینکه شهادت، سبک زندگی است. با آدم زندگی می‌کند. مانوس شویم با او یا نه، تصمیمش با ماست‼️