راوی محل کارم در سپاه بودم ، مسئول فرهنگی سپاه کربلا امرکردند که ماشین آماده است ، برو میدان شهدا ساری، در مسجد یادواره دارند، برو روایتگری کن . بعد از اتمام روایتگری ، راننده با سرهنگ باقری آمدند و گفتند جای دیگری مراسم است سریع برویم ، داشتم می رفتم دیدم خانمی مرا صدا می کند و با عجله به طرفم می آید! ایستادم گفتم بفرمائید من عجله دارم ! گفت همسر یک جانباز قطع نخایی هستم ، دیدم دارد گریه می کند! طلب کردم خواهرم امرت را بگو! گفت همسرجانبازقطع نخایی هستم ، دوتاحاجت دارم : دعایم کن! گفتم خواهرم اینجا مراسم شهداست ، از شهدا بخواه! گفت خواهش می کنم حرفم راگوش کنید گفتم به روی چشم... گفت 25 سال است خادمی یک جانباز قطع نخایی را می کنم افتخار هم می کنم ، ازخدا بخواه در این خادمی خسته نشوم! اگر از خستگی روزی یه اوف می خواهم بگم خدا جان مرا بگیرد ! تا این خادمی 25 ساله ام را از دست ندهم ... اما دومی اینکه ازخدا بخواه همسرم هم خسته نشود و روزی از دهانش این حرف بیرون نیاید که برای کی رفتم! از جوانی تا یک عمر ویلچرنشین بشم... قبل از اینکه وسوسه در او بشود خدا جانش را بگیرد تا زحمتش هدر نرود... گفتم خواهشا تو برایم دعا کن که من مامحتاجم ... ... @sardaraneashgh