#شهدا
#نماز_اول_وقت
سر تا پاش خاكي بود. چشم‌هاش سرخ شده بود؛ از سوز سرما. دو ماه بود نديده بودمش. گفتم: حداقل يه دوش بگير، يه غذايي بخور. بعد نماز بخون. سر سجاده ايستاد. آستين‌هاش رو پايين كشيد و گفت: «من باعجله اومد‌م كه نماز اول وقتم از دست نره.» كنارش ايستادم. حس مي‌كردم هر آن ممكن است بيفتد زمين، شايد اين‌جوري مي‌توانستم نگهش دارم.
منبع: منبرک
#شهید_محمدابراهیم_همت
@shahidkasraei