تو شهیدی و شهادت شد نصیبت
گفتند که ترکش خوردهاست آن دم به پهلویت
نه که پهلو و دگر خورده به بازویت
در قلبمان ماندهست تمام خاطراتت
آن صدای دلنشین و روضه هایت
دل در فراقت شکسته شد عادل کجایی
ای روضه خوان ای با وفا ای کربلایی
پیچیده در کرمان تمام عطر و بویت
ای شهید مادری عادل رضایی