آن چیزی که برای انسان خطرناک است، همین احساس استغنا و بی‌نیازی و قدرت و اتکا به دانایی خویشتن است. قرآن کریم داستان قارون را نقل می‌کند و می‌گوید وقتی که به او نصیحت می‌کردند، او در جواب می‌گفت: «إنّما اوتیته علی علم»: من از روی علم و دانش، این ثروت را به‌دست آوردم و متعلق به خودم است. این غرور، فخر، تکبر، تکیه به آنچه که در انسان هست و چیز کم و ناچیزی است و انسان آن را چیزی می‌انگارد و خیال می‌کند زیاد است، بزرگترین بلیه‌هاست. 6-دو نوع منیت هست. یکی مثبت و یکی منفی. منیت مثبت یعنی خود را حقیر نداند و دچار خودکم بینی نشود و بداند که اگر اطاعت خدا نماید به درجات بسیار بالای معنوی صعود می کند.به معراج می رود.محبوب درگاه الهی و فرشتگان و پیامبران می گردد. این فرمایش امیرمومنان را بیاد بیاورد که فرمود: اتزعم انک جرم صغیر و قد انطوی فیک العالم الاکبر ایا خیال می کنی چیز کوچکی هستی در حالی که در تو جهان بزرگتر قرار داده شده است بداند که می تواند با استعدادهایی که خداوند در او به امانت قرار داده است پله های کمال و ترقی را بپیماید بشرطی که همت کند. از ساعاعت عمرش کمال استفاده را نماید.نظم و انضباط در کارش باشد.حتی یکساعت را هدر ندهد. بیش از شش ساعت نخوابد.سحر خیز باشد.تا از جوایز سحر بهره مند گردد. حافظ می گوید: هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ از یمن دعای شب و ورد سحری بود اما منیت منفی همان منیت ابلیس است که همه عبادتهای او را برباد داد و از سعادت محروم گردید.اینکه موفقیتهارا از خود بداند نه از خدا. در حالی خدا به پیامبرش می فرماید: «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى‌» و تو تیر نیانداختی وقتی تیر انداختی بلکه خدا تیر انداخت. ایه بسیار مهمی است.یعنی هرچه موفقیت داریم از خداست.اگر ثروت یا علم یا دیگر نعمتها داریم از خداست و ما بنا من نعمه فمنک.هرچه از نعمت داریم از تو است. و لحظه ای از یاد خدا غافل نشود اگر به پست و ریاستی رسید مغرور نگردد. مانند ایه الله شیخ جعفر کاشف الغطاء که هرشب عرض می کرد خدایا!من اول جُعَیفِر(جعفر کوچک)بودم. بعد مرا جعفر کردی. بعد شیخ جعفر کردی بعد ایه الله شیخ جعفر کردی. http://eitaa.com/shahidmohammadrezaalvani