🌅 خدایا! به حق حسین، به حق اصحاب حسین، ما را همراه این کاروان نگه دار. کمک کن که در این سفینه سوار شویم و از آن بیرون نیفتیم. کمک کن امواج فتنه، ما را با خودش نبرد.نکند ما غربت حسین را ببینیم و چشم ببندیم! کمک کن از آنهایی نباشیم که فقط با اشکمان ولی مان را یاری می کنیم. در لحظه ای که به ما احتیاج است،در لحظه ای که به حضور ما، به خون ما، به تحمل ما،به اقدام ما، حداقل به فریاد ما احتیاج است، نکند آنجا فقط با اشک نظاره کنیم! نکند مثل شیعیان ابوسفیان باشیم که ریختن خون حسین را می دیدند و فقط بر او اشک می ریختند و آستینی بالا نمی زدند. از آنهایی نباشیم که پیوندشان با حسین، پیوند اشک است؛ که حسین " قَتِیلُ العَبرَتِ" است! حسین کشته ی همین اشک هاست! شاید یکی از تعبیرها و تفسیرهای این جمله،همین باشد که آنهایی که حسین را می کشتند،بر حسین گریه می کردند.حتی آنهایی که خنجر و شمشیرشان را به گلوی حسین آب زدند، همان هایی که جرئت کردند بر سینه ی سِرّالله بنشینند، همان هایی که با دستشان محاسن حسین را گرفتند و با جرئتشان گلوی حسین را بریدند، همان ها هم لرزیدند و رنگشان دگرگون شد؛ همان ها هم متاثر شدند. آن طوفان، آن طوفانی که از سرزمین کربلا بلند شد، طوفانی نیست که کسی را تکان ندهد و آرام بگذارد. ✍🚩نجوای عاشقانه مرحوم استاد علی صفایی حائری( عین. صاد) https://eitaa.com/shahidmohammadrezaalvani