سامرا، از غم تو، جامه‌دران است هنوز چشم «نرگس» به جمالت، نگران است هنوز دل شهزاده‌ی روم، آینه‌ی دلبری‌ات تاک‌ها، مست تو و این لقب عسکری‌ات پسر حضرت هادی! به فدایت پدرم پدر حضرت مهدی! به فدایت پسرم حج نرفتی تو، ولی قبله‌ی حاجات شدی تو خودت، عین صفا، مشعر و میقات شدی کعبه، یک چاردهم، بی تو صفا کم دارد بی تو، یک چاردهم، عطر خدا کم دارد جان به لب، مانده جهان، چشم به راهِ پسرت متوسل به سحرگاه نگاه پسرت عالمی، منتظرِ یوسف و آن پیرهن است بر لب منتظران، ندبه‌ی یابن‌الحسن است دیدنش، وعده‌ی حق است، همان خواهد شد طفلِ دامان تو، آقای جهان خواهد شد ماه زیبا! حسنِ دوم زهرا! برخیز مهدی‌ت دل نگرانت شده، از جا، برخیز باز هم جانِ جهان را، تو در آغوش بگیر صاحب عصر و زمان را، تو در آغوش بگیر در کنارت بنشان آینه‌ی طاها را تو ببوس از طرف ما، پسر زهرا را بیست و هشت، آه! چه کم، دورِ تو چرخید، جهان قد و بالای تو را، آه! چه کم دید، جهان غم پرپر شدنِ چون تو کریمی، سخت است به رقیه قسم! آقا ! که یتیمی سخت است #قاسم_صرافان #مهدی_رسولی @GhasemSarafan @jqhamedan