🌤تشـــرفـاتــ... يکی از تشرفات پرشور شيخ عبدالزهرا کعبی به هنگام روضه‌خوانی اباعبدالله در صحن و سرای کربلا از زبان گيرا و تاثيرگذار خود ایشان: يک روز بعداز ظهر وارد صحن مطهر امام حسين (ع) شدم شخصی در مقابل يکی از حجره‌های صحن شريف کتاب‌های مذهبی می‌فروخت و من با وی سابقه آشنايی داشتم، چون مرا ديد گفت: کتابی دارم که شايد برای شما نافع باشد و در آن اشعاری وجود دارد که زيبنده‌ی شما می‌باشد و قيمت آن اين است که يکبار آن‌ را برايم بخوانی. آن اشعار گمشده‌ی من بود و مدتی در جستجوی آن بودم، هنگامی که گرفتم و به خواندن آن مشغول بودم ناگهان ديدم سيدی از بزرگان عرب در برابرم ايستاده و به اشعار من گوش می‌دهد و گريه می‌کند. چون به اين بيت رسيدم: اًيٌقتل ظماناً حسين بکربلاء و فی کل عضوٍ من انامِلِه بحر آيا حسين(ع) در کربلا تشنه لب کشته می‌شود در حالی‌که در هر بندی از انگشتان او دريايی از فضيلت موج می‌زند. گريه آن بزرگوار شديد شد و رو به ضريح امام حسين (ع) نموده، اين بيت را تکرار می‌فرمود و همچون مادر جوان مرده می‌گريست. همين که اشعار را به پايان رساندم ديگر آن بزرگوار را نديدم. برای ديدن ايشان از صحن خارج شدم تا شايد آن جناب را بيابم ولی ايشان را نديدم. به هر کجا رو نمودم اثری نيافتم. در آن هنگام به يقين دانستم او حضرت حجت و امام منتظر (عج) بوده است. علامه امينی در کتاب ارزشمند الغدير فرموده است: در ميان اصحاب ما چنين معروف است که در هر مکانی اين قصيده خوانده شود موجب تشريف فرمايی سرور عالم امکان حضرت بقيةالله الاعظم (عجل‌الله فرجه) به آن مکان می‌شود. الغدير، جلد ۷، صفحه ۱۴ @Quranahlebayt