آیا منظور اکثریت مسئولین از امنیت، همان امنیت فیزیکی و جغرافیایی نیست؟ فکر و قلب و روح و روان و باور و امید مردم هر لحظه توسط رسانه های داخلی و خارجی بمباران می شود و روح و روان مردم به شهری جنگ‌زده شبیه شده. برای این تهدید و آسیب، چه موقع احساس مسئولیت جدی به وجود خواهد آمد؟