✨﷽✨
#تفسیر_کوتاه_آیات
#سوره_آلعمران
(۲۷)
تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ
(خداوندا!) تو شب را به روز و روز را به شب درآورى و زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون آورى وهر كه را خواهى بىشمار روزى مىدهى.
✅ نکته ها
اين آيه وآيهى قبل، دوازده مرتبه از نشانههاى قدرت خدا نام برده است تا روح توحيد را در انسان شكوفا كند.
مراد از داخل كردن شب در روز ويا روز در شب، يا كم وزياد شدن طول ساعات شب وروز در فصلهاى مختلف است ويا غروب وطلوع تدريجى. البتّه معناى اوّل روشنتر است.
نمونه قدرتنمايى خداوند در بيرون آوردن زنده از مرده، آفريدن سلّول زنده از مواد غذايى بىجان است.
گاهى از كافران مرده دل، فرزندان مؤمن و زنده دل و از مؤمنان زنده دل، فرزندانى كافر و مرده دل ظاهر مىشود كه اين يكى از مصاديق آيه است.
مراد از رزق بىحساب، رزق فراوان وبىشمار است، نه آنكه حسابش از دست او خارج باشد. و ممكن است مراد آن باشد كه رزق او خارج از محاسبات شماست، و او از راهى كه گمان نمىبريد رزق مىدهد.
تفاوت مردم در رزق، يكى از حكمتهاى الهى است، تا مردم به يكديگر نيازمند بوده و زندگى اجتماعى تشكيل دهند و صفات سخاوت و ايثار و صبر و قناعت در آنان شكوفا شود.
زيرا در صورت يكسان بودن، اين صفات شكوفا نمىشود. امّا اگر كسى نعمتى داشت و ديگرى كمتر يا نعمتى ديگر داشت، مردم براى جبران كمبودها دور هم جمع مىشوند و صفات تعاون و سخاوت از طرف دارنده نعمت و صفات قناعت و عفّت و صبر از سوى نادار شكوفا مىشود.
🔊 پیام ها
- تغييرات شب و روز و پيدايش فصلها يكى از بركات و الطاف الهى است. «بِيَدِكَ الْخَيْرُ ... تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ»
- علاوه بر آفرينش، هرگونه تغيير وتدبير به دست اوست. «تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ»
- قدرت خداوند محدود نيست. او از مرده، زنده و از زنده، مرده خارج مىسازد. «تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ»
- سرچشمه لطف الهى بىانتهاست. رزق بىحساب، يعنى براى سرچشمه رزق محدوديّتى نيست. «تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ»
#آھ_اے_شھادت...
#نسئل_الله_منازل_الشھداء
💕
@aah3noghte💕
وَقَالَ الرَّسُولُ: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا
ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ [ ﺩﺭﻗﻴﺎﻣﺖ ] ﻣﻰﮔﻮﻳﺪ: ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺍ! ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻮم ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺮﻭﻙ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ!