🔻اصالت زنانه در شعر (یادداشت #پژمان_سرلک بر مجموعه‌شعر #پری_روز سرودۀ #حسنا_محمدزاده‌) ▪️«...محمدزاده آن‌قدر روشن سروده که هرانسانی را تنها با ذره‌ای ادراک شاعرانه جذب و میخ‌کوب خواهد کرد. شعر محمدزاده پر است از ایهام. او شاعرانه رفتار می‌کند و می‌سراید. شاعری در میان ما، در خیابان، روی بام، در اتوبوس و هرجا... باید چشم گرداند و او را دید که مشتاقانه سر تکان می‌دهد و در دفترچۀ صورتی‌اش چیز می‌نویسد و با شیطنتی دخترانه هرچیزی را که بخواهد با شکلی دوست‌داشتنی جان می‌بخشد و مال خود می‌کند: سگرمه‌های خیابان همیشه درهم بود که ردپای تو در داستان من کم بود (نبض صدا) خیابان در حالت طبیعی و در نگاه انسان عادی اخم نمی‌کند، تحرک ندارد، تنها خیابان است و جادهندۀ آدم‌ها و ماشین‌ها در خود و این تفاوت بزرگ شاعر با انسانی عادی است. شاعر در هرزمانی و از هرچیزی در شعرش سود می‌جوید و این در شعر محمدزاده کاملاً محسوس است. در این اثر همه‌چیز زنده است و می‌تواند خود روح داشته باشد تا شعر او را خواندنی‌تر کند... » ادامۀ این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10830 ☑️ @ShahrestanAdab