👆👆👆👆 #نقد_داستان داستان خانم ریحانه علاقبندی را خواندم که بیشتر حالت یادداشت گونه داشت. میتوانست با بسط و گسترش بخشی از داستان بشود. متن به زبان محاوره از زبان کتابی بود که افسوس گذشته را می‌خورد و از کم شدن مطالعه آدم‌ها می‌نالید. البته گره اصلی کم شدن مطالعه آدم‌ها و نخواندن کتاب بود و این میتوانست نقطه شروع داستان باشد و کتاب وارد کنش شود تا آدم‌ها را وادار به خواندن کتاب بکند. نثر داستان لحن ‌دار بود. هر چند خط داستانی نداشت. نویسنده میتوانست‌ شخصیت پردازی کند تا خواننده به نوع کتاب هم پی ببرد و حدس بزند که چه کتابی است. رمان است یا علمی، خاطره و یا.... ممنونم از نویسنده متن خانم علاقبندی. 🙏 @shahrzade_dastan