💢بازگشت «رتبه‌بندی معلمان» از شورای نگهبان به مجلس و چند سوال 👤محی‌الدین بهرام محمدیان معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش: ▫️یکی از شگفتی‌های برخی تصمیم‌گیران و مسئولان، اندیشیدن پس از اقدام و عمل است. برخی ابتدا دست به انجام کاری می‌زنند و سپس فکر می‌کنند که چه گفته‌اند، چه کرده‌اند و تبعات یا مزایای تصمیم‌شان چه بوده است. ▫️دولت یک سوی ماجرا بود که تلاش کرد تا هم جو مطالبات را آرام کند و با فرصت گرفتن وضعیت، بودجه‌ی خود را سامان دهد و با تأخیر انداختن تصویب قانون، سال ۱۴۰۰ را بگذارند. ▫️در اینجا سوالی مطرح می شود مبنی بر اینکه آیا #دولت و #مجلس با عرف و شرایط لایحه نویسی و تصویب قانون آشنایی ندارند که در یک لایحه دو صفحه‌ای، دو صفحه مغایر قانون اساسی و جملات مبهم نوشته و تصویب کرده‌اند؟. ▫️ #مرکز_پژوهش‌های_مجلس، مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری و پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش چه نقشی در تدوین و تصویب این قانون ایفا کردند؟ این همه یال و کوپال و بودجه و اعتبارات و نیروی انسانی و تجهیزات و ادعای علمی این مراکز برای مردم چه فایده‌ای دارد؟ ▫️«چه کسی یا کسانی تلاش کردند توپ را از زمین خود به زمین دیگری بفرستند و نهایتاً در خاک شورای نگهبان بنشانند و بعد مدعی شوند که شورای نگهبان با لایحه رتبه بندی مخالفت کرد؟ » آیا برای رها شدن یقه مسئولیت خود، باید شورای نگهبان را نشانه‌ این خطای استراتژیک کرد؟ برای شورای نگهبان به اندازه‌ی کافی جاهای دیگر هزینه تراشی کرده‌اند، مجلس چرا؟. ▫️چرا #دبیر_شورای_نگهبان در جلسات مجلس با توجه به مفاد اصل ۹۷ قانون اساسی و همچنین آنچه " فضاسازی‌ها و حساسیت موضوع" حضور نداشت. این حضور باعث می‌شد به جای ۲۰ روز صرف وقت جهت اعمال نظر و باقی ماندن ابهامات، از همان روز اول مانند لوایح دوفوریتی تذکر بدهند. ▫️اگر مجلس مدعی کارشناسی در کار خود است و مطمئن است که آنچه تصویب کرده صلاح معلمان بوده است برای نهایی کردن، تصمیم خود را به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارائه کند ▫️اما اگر اینها بازی برای فرصت گرفتن و خسته کردن باشد، مرتکبین آن بدانند که اولا آتش این رفتار نسنجیده، دامن خود آنان را می‌گیرد و ثانیا دود این قبیل اقدامات به چشم مردم می‌رود.