اواخر بارداری‌م بود و سعید که از اداره اومد گفت خانم آماده بشین بریم هيئت. گفتم هیئت کجاست؟ گفت بالا شهر؛ هیئت حاج حسین سازور. من و رضا آماده شدیم و رفتیم بیرون. دیدم یه موتور هزار جلوی در هست و سعید گفت بشینید بریم. من دیگه عادت داشتم‌ و برام سخت نبود. رفتیم و رسیدیم. حاج حسین وقتی دید سعید منو با اون وضعیت با موتور آورده، خیلی سعید رو دعوا کرد. سعید هیچی نگفت چون حاجی رو خیلی دوست داشت و براشون احترام قائل بود. وقتی هیئت تموم شد حاج‌حسین سوئیچ ماشینش رو داد به سعید و موتور رو گرفت و ما با ماشین رفتیم خونه. فرداش من کمی کارهام رو انجام دادم و غذا هم درست کردم. گفتم؛ سعید جان! غذا آماده کردم ولی اگه خواستی با رضا برو خونه‌ی مامانت اینا. گفت نه، می‌خوام پدر پسری خلوت کنیم. اون روز ۷ مهر سال ۷۲ بود و ساعت ده صبح درد به سراغم اومد. یکی از همسایه ها اومد خونه مون و بهش گفتم مثل اینکه موقعشه. شماره‌ی خونه مامان‌ سعید رو از من گرفت و زنگ زد، مامان سریع خودش رو رسوند. رفتیم بیمارستان نجمیه و نزدیک اذان ظهر بچه به دنیا اومد. همون روز یکی از دوستان دیگرم که در مجتمع زندگی می کردند، اومد بیمارستان نجمیه برای زایمان. همسرش( آقای ظهرابی) که با سعید دوست بود گفته بود؛ آقا سعید مبارک باشه! پسردار شدی. سعید گفته بود. من پسر داشتم این پسر دوم منه. راوی؛ #همسر #خاطرات_سعید __________ ✍ کانال شلمچه کجا بودی ؟ (خاطرات شهید سعید شاهدی سهی) @shalamchekojaboodi