(دباغ) دباغ که حالا فرمانده زن سپاه در ایران بود؛ ضمن مدیریت همدان به منطقه غرب هم رسیدگی می‌کرد که سپاه همدان مرکزیت غرب کشور را برعهده داشت. در کردستان، گروهک‌های کومله و دمکرات، امان مردم را بریده بودند و از هیچ کاری برای ملتهب کردن منطقه دریغ نمی‌کردند. دزدی و راهزنی، آزار و اذیت زنان و بمب‌گذاری، عرصه را بر مردم تنگ کرده بود. او در سرکوبی کومله نقش مهمی داشت و در جریان یکی از مأموریت‌ها مجروح شد. وی در عملیات گشت و شناسایی بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحیه پا به شدت مجروح شد. خواهر طاهره که حالا دیگر با عصا راه می‌رفت از لحظه دیدار با امام(ره) می‌گوید: «امام با دیدن وضعیت من متبسم شدند و فرمودند: عجب! فرمانده هم لنگ می‌شود!» خواهر دباغ پس از این دیدار به دلیل مجروحیت از سمت فرماندهی سپاه همدان کناره‌گیری کرده و مسئولیت بسیج خواهران را پذیرفت. سه دوره نمایندگی مردم تهران و همدان در مجلس شورای اسلامی، تدریس در دانشگاه علم و صنعت ایران و مدرسه عالی شهید مطهری، مسئولیت زندان‌های تهران، بازرس زندان‌های کل کشور و قائم‌مقام جمعیت زنان جمهوری اسلامی از دیگر عنوان‌هایی است که این بانوی انقلابی در کارنامه کاری خود دارد بانویی که کوخ‌نشینان و مستضعفان را از یاد نبرد و به برخی خانواده‌ها به‌طور مرتب کمک مالی می‌کرد تا جایی که برای تأمین هزینه آنها ناچار به مسافرکشی شد، گرچه پیش از آن، مسئولیت‌های مهم و سه دوره نمایندگی مردم در مجلس را بر عهده داشت، اما چیزی از سفره انقلاب برای خود نیندوخته بود تا در دوران استراحت روزگار بگذراند.