»»» آیه ی روز : ********** سلام وَاذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ اعراف - ٢٠٥ پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش! ********** نکته ها: در آیه ى قبل، آداب تلاوت قرآن بیان شد و این آیه آداب ذكر و دعا مى باشد كه باید با تضرّع و خشوع و بیم و امید همراه باشد. كلمه ى «آصال» جمع «اصیل»، به معناى نزدیك غروب و شامگاهان و كلمه ى «غُدوّ» جمع «غدوة»، به طلوع فجر تا طلوع خورشید گفته مى شود. بعضى گفته اند مراد از «ذكر» در این آیه، نمازهاى واجب در شبانه روز است. و از ابن عباس نقل شده كه بر اساس این آیه، امام جماعت باید در نماز صبح و شب قرائتش با صداى بلند باشد به مقدارى كه مأمومین بشنوند، نه زیادتر از آن. ********** پیام ها: - پیامبران نیز باید پیوسته به یاد خدا باشند، تا چه رسد به دیگران. «واذكر ربّك» - قرآن، علاوه بر ذكر زبانى، ذكر قلبى و یاد درونى را هم مى ستاید. «فى نفسك» - یاد خدا وقتى غفلت زدایى مى كند كه بدون تظاهر و سر وصدا باشد، وگرنه خودش نوعى سرگرمى و غفلت مى شود. «تضرّعاً و خیفةً و دون الجهر» - ربوبیّت خداوند دائمى است، پس سزاوار است كه یاد او هم پیوسته باشد. «واذكر ربّك... بالغدوّ و الاصال» - آن ذكر و یادى بیمه كننده ى انسان است كه عاشقانه و سوزناك و پیوسته و در هر صبح و شام باشد. «تضرّعاً... بالغدوّ و الاصال» - در آغاز هر روز و هنگام شروع به كار و تصمیم گیرى و در پایان هر روز و هنگام جمع بندى و نتیجه گیرى باید به یاد خدا بود. «بالغدوّ و الاصال» - آنان كه هر صبح و شام، خدا را یاد نمى كنند، از غافلانند. « واذكر... ولاتكن من الغافلین» ********** 🌹 https://eitaa.com/shamimehejab