۲۷ تا امام اجلال نزول در قلب انسان نکند و نور امام به قلب انسان نرسد، معرفت واقع نمی شود. معرفت حقیقی وقتی واقع می شود که درهای قلب باز بشود و شرح صدر پیدا بشود و حقیقت ولایت و انوار امام در قلب انسان بیاید؛ آن وقت انسان امام را در باطن خودش زیارت می کند و این معرفت حقیقی می شود. اگر انسان «عارفاً بحقه» وارد شد، هر سلامی که می کند از همان مقام امام یک جلوه و تجلی و یک نوری به قلب انسان می رسد و یک بابی از معرفت امام به قلب انسان گشوده می شود. در زیارت جامعه کبیره دهها سلام است و دهها مقام و از هر مقامی می شود یک راهی به سوی خدا پیدا کرد.