#نمـــاز
می‌تراود نور ایمان از رخ ِ اهل نماز...
با صداقت با خدا چون می‌کند راز و نیاز
صید گوهر می‌کند انسان به هنگام سجود
غرق در بحر الهی، گر که گردد در نماز
از پلیدی می‌کند دوری دلی که شد عجین
با نماز، البته از شیطان کند گر احتراز
آنکه دل بندد به ذات حق‌تعالی، هیچگاه
دل نبندد بر جهان و ، می‌کند دوری ز آز
چون به «ایّاكَ» رسیدی کن «صراطَ المستقیم»
«استعانت» از خدایت ؛ عاری از شیب و فراز
چون به سجده می‌روی با معرفت در نزد حق
سجده‌گاهت می‌شود هم‌سنگِ کعبه در حجاز
مشکلاتت را توانی حل کنی با دست خود
می‌شوی حتی برای غیر خود هم چاره ساز
نور ایمان ، چون که می‌تابد درون سینه‌ای
روشنی گیرد چو خورشیدی که باشد در فراز
چونکه «تاج بندگی» را ، می‌گذاری بر سرت
کی شود غیر از خدا دستت بسوی کس دراز
چون ستون دین نماز و أفضلُ الأعمالِ ماست
پرچم حق است بر هر مسجدی ، در اهتزاز
خم کنی چون سر به درگاه الهی در رکوع
روز محشر می‌شوی در نزد خالق، سرفراز
باش هشیار و مشو غرّه درین دنیا به خود
بی نمازی را که دیدی ، بر نماز خود مناز
از هوای نفس اگر خالی نباشد سینه‌ات
سجده هایت در بر ایزد ندارد امتیاز
(ساقیا) کن سجده بر درگاه ایزد با خلوص
با بُراق معرفت، تا عرش رحمانی بتاز
سید محمدرضا شمس (ساقی)
1402/02/09
#شمس_ساقی
eitaa.com/shamssaghi