تا نشستم با ادب هر بار، پای سفره ات شد کرَم پشتِ کرَم تکرار، پای سفره ات راه دادی و چه تحویلم گرفتی باز هم چشم‌ پوشی کردی از بدکار، پای سفره ات من گدایی نابلد! أنت کریم إبن کریم روی چشمانم قدم بگذار، پای سفره ات همنشینِ زائران و دوستدارانت شدم تازه شد با أغنیا دیدار، پای سفره ات با جُزامی هم-غذا شد دستهایِ گرم تو قاسِمت(ع) نان خورد؛ با بیمار، پای سفره ات شیوهٔ نقلِ حدیثت در عمل بود و نشست جملهٔ «ألجّار ثمّ ٱلدّار»، پای سفره ات نان-خورِ عهد قدیمِ خانه ات هستم اگر پرورش دادم برایت یار، پایِ سفره ات روزیِ بی منّتِ فرزندهایم را نگیر با همان پیمانهٔ سرشار، پای سفره ات! http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7