🔰از اجابت مهمتر، نفس دعا و راز و نياز با خداست. گرچه ما معمولاً براي قضاي حوايج و تأمين نيازهاي مادّي خود دعا مي‌كنيم؛ يعني وقتي در زندگي خود دچار مشكل مي‌گرديم و احساس كمبود مي‌كنيم دست به درگاه الهي بلند مي‌نماييم و از او استمداد مي‌طلبيم. 🔹البته اين كار علاوه بر اينكه لازمه اعتقاد به ربوبيّت الهي و اظهار بندگي است، مي‌تواند در انسان نقش سازنده اي داشته باشد. ولي بايد توجه داشت كه فلسفه دعا و بطور كلي مناجات و راز و نياز، تنها قضاي حوايج، بويژه حوايج دنيوي نيست؛ بلكه همان گونه كه از مضامين بسياري از ادعيّه نقل شده از معصومين عليهم السلام استفاده مي‌شود نفس دعا و مناجات با خدا، صرف نظر از اجابت يا عدم اجابت آن، موضوعيت دارد، خود «طلب» مهمتر از «مطلوب» است. 🔸مناجات با خدا و انس با او به قدري ارزشمند و لذتبخش است كه اگر كسي آن را درك كند، هرگز به مسائل مادّي و دنيوي توجه نخواهد كرد، چه رسد به آنكه آنها را از خدا درخواست نمايد. بنابراين، آنچه در دعا از اهميت بيشتري برخوردار است سخن گفتن و راز و نياز با خداست. ✍🏻آیت الله مصباح یزدی ره 💠 @shefavahajat