اسب دل در حـــدیثی خــوانده ام که آن جهـــان نسبتش بـــــا ایـــن زمیــــن و آسمـــان نسبت دریـــــــای آب و قــــطــــره است قطـــــره ای جــا مــانده از دریا به دست پس اگــــــر دنیـــــــا همــه از مــــا شود قطــــره ای باشد کجــــــــا دریــــــا شود جـــــای دریـــا قطره مارا کــــرده غرق غرق دراین قطره هم غرب است وشرق آدمــــــی همســــــایه ی باغ خـــــداست پس چـــرا گــــم گشته ی این ناکجاست او که مــــــــرغ باغ و بستـان رب است بهـــــر دنیــــا از چه در تاب و تب است روح او و جــــــــــان او از زرّ نــــــاب مـــی کنــد امــــا پــــــی مفرغ شتـــــاب جنـــــت و تسنیـــــــم باشد جـــــــای او در گل این خــــــانه مـــــــانده پــــای او تا که اسب دل در این خــاک و گل است راندنش تـــــا سوی منــــزل مشکل است اسب مــــــا خر گشته و پــایش فـــــرو رفتــــــه در گـــــــل تا ســــــر زانوی او آور او بیــرون از این گلهــــا و خــــاک هی کنش تـــا وادی جــــان های پـــاک پ ن: ای علیخــــانی خــــودت واجب تـــری تا نگیـــــــری پنــــــد خود را سر سری گـــــرچه می دانم که در دنیــــای پست دیگــر آن گوش تو هـم سنگین شدست #اسماعیل‌علیخانی ══════════════════ ☘🌿 @sherkadeh🌿☘ ══════════════════