تقدیم به ساحت مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف جلوهٔ حق سجده و قنوت و قیامت طلعتِ تو نور و قامتت چو قیامت مؤمنِ آئینِ عشق تو همه عالم خاک رَهَت عرش و آستان تو رحمت نرگس و صد همچو آن فدای دو چشمت از تو گرفتْ عطر و بویْ،گلشنِ خِلْقَتْ پیر کرم جرعه نوشِ ساغرِ جودت سائل کویت بُوَد عطا و کرامت در گُذرِ هِجْر،همچو برگ خزانم جلوه نما ای بهار سبز امامت فیض تبرّیٰ عطا به خاک نشین کن تا کند از هر چه غیر توست برائت مجمع کون و مکان و ارض و سماوات عبدِ تو ای مَلْجَأ و پناه جماعت بی نَظَرَتْ شافیِ مخلوق نباشد نِیْ سَنَدِ دین و نَه پروندهٔ طاعت بی تو، قیام و سجود، غیر ریا نیست حُبّ تو زد بر نماز رنگ عبادت بی مَدَدَتْ نیست مُعِزُّ العُلما را هیچ نشان از لوا و خرقهٔ عزّت وای به حال دلم که سوخت بسی دَرْ آتش عصیان و هم شرارهٔ ذلّت لیک شوم پاک تر از پاکیِ باران گر تو به سویم کنی، نگاهِ ولایت مُصْحَفِ عَجْز و مُرَکّب و قلمِ لطف بر وَرَقِ جان، کَرَمْ، نما تو کتابت آنْقَدَر از دَرْدِ هجر ناله نمایم تا بِدَهَنْدَم به کوی وصْل اقامت مُسْتَحَقم، دیده ام به دستِ تو باشد کن به گدا، حقّ فاطمه تو عنایت 🔴 این ابیات در ۱۰ شهریور سال ۱۳۸۴ سروده شده #دلنوشته #شعر_امام_زمان @sherosabk