♦️ تو این رساله تولی تبری آوردیم که مرحوم قاضی و امثالش می فرمودن که کسی که جدّا علی رو دوست بداره، حتی- باورتون نمیاد نیاد- هیچ دینی را سرش نمی شه و نفهمیده دین چیه. نگفتن بهش، اما علی رو دوست داره. این آخرش علی دستشو می گیره. 🔸 مرحوم سیدمحمد حسین تهرانی در روح مجرد قصه هایی نوشته که بعضی اشخاص بودن هیچی دین سرشون نمی شده، اما علی رو دوست داشتن، آخر کار عاقبت بخیر شدن. 🔹 چون اگر کسی با محبت امیرالمومنین از دنیا بره ولو اسلام رو قبول نداره، این دو جوره: یا بکلی عذابش نمی کنن. بهشت نمی برنش، چون مسلمون نشده. از بهشت براش غذا میارن. یا اینکه عذابشو تخفیف می دن. 《محبت علی هر جا باشه، کار می کنه.》 🔺 وقتی محبت علی علیه السلام دست ما رو بگیره، دیگه آخرش ما رو موفق می کنه که از هر معصیتی که کردیم توبه کنیم. 🔸 و این امت را امت مرحومه می گن، حدیث داره که خدای تعالی به این امت نظر خاصی داره. اگر شما یک ساعت قبل از مردنت توبه کنی، خدا قبول می کنه. بلکه حدیث دیدم وقتی حضرت عزرائیل علیه السلام برای قبض روح میاد، از پا شروع می کنه. روح از انگشت پا شروع می کنه میره بیرون تا نرسیده به سینه اگر توبه کردی، خدا قبول می کنه. 🌹 این از برکت ولایت امیرالمومنیه. و التوبه قبل الموت. لذا هیچ اثری در عالم دین نیست مگر به محبت علی و معرفت علی و زیر بار ولایت علی. دومی نداره. 💠 مرحوم آیت الله شیخ جواد کربلایی @sheykh_javad