📖 سلسله مباحث کتاب «قرة المهج فی زیارة ثامن الحجج» (علیهم‌السلام) (۲۳) 🖋 تألیف: مرحوم آیت الله شیخ جواد کربلایی 🔺 و نيز در همان كتاب از اكمال‌الدين و معانی‌الأخبار و امالی صدوق و عيون اخبار الرضا (عليه‌السلام) از حضرت علی بن موسی الرضا (عليه‌السلام) نقل فرمودند: حديثی است طولانی درباره‌ی اوصاف امام (عليه‌السلام) تا اين كه فرمودند: امام يگانه مرد عصر و زمان خودش می‌باشد، احدی به مقام او نزديک نمی‌شود و كسی همانند او نمی‌شود و برای او بدل و مثل و نظيری نيست از طرف خدا مخصوص گشته به كل فضائل بدون طلب او از حق و نه به واسطه‌ی اكتساب بلكه تمامی فضائل اختصاصی است از جانب مفضل وهاب. پس كيست آن كسی‌كه به مقام معرفت امام برسد؟ يا امكان گزينش امام را داشته باشد؟ يعنی با تفكر و عقل خود از بين مردم انتخاب و اختيار امام كند. هيهات هيهات كم شدند خردها، سرگردان شدند عقول و حيران گشتند انديشه‌ها و ضعيف شدند ديدگان و كوچک شدند بزرگان و حيران شدند انديش‌مندان و كوتاه آمدند خردمندان و ألكن شدند خطباء و دارندگان عقول پاک به جهالت فرو شدند و شعرا و ادبا و بلغاء از وصف شأنی از شؤون امامت وا مانده و عاجز گشتند و از بيان فضيلتی از فضائل امامت عاجز شدند و به عجز و تقصير خود اقرار كردند و چگونه به كنهش رسيده شود و چيزی از شأنش درک شود و كسی جانشين او گردد و همانند بی‌نيازيش بی‌نيازی دهد، ابدا! چطور؟ و چگونه؟ و حال آن‌كه از دسترسی طالبان و تعريف وصف‌كنندگان در جای‌گاه ستاره بلند است. كجا است انتخاب؟ و كجايند عقول؟ و كجا يافت شود مانندش. گمان كردند كه در غير آل محمد (صلی الله عليه وآله) پيدا می‌شود، قسم به خدا، نفس‌شان به آن‌ها دروغ گفت و آن‌ها را به آرزوهای باطل كشانيد و بالا رفتند از گردنه‌ی دشوار و لغزنده‌ای كه قدم‌هاشان آنان را به پست‌ترين نقطه پستی لغزاند. خواستند نصب امام را با افكار سرگردان و ناقص و رأی‌های پراكنده و گم‌راه. پس چيزی زياد نكردند جز دوری از حق. خدا آن‌ها را بكشد! كجا افكنده شوند به دروغ؟ مشكلی را قصد كردند، دروغی گفتند و در چاه ويل بی‌پايانی گم شدند و در حيرت افتادند، چون امامت را با بصيرت ترک كردند و شيطان اعمال‌شان را زينت داد و از راه خدا آن‌ها را باز داشت در حالی‌كه بصير و بينا بودند و حجت بر ايشان تمام. ادامه دارد ان‌شاءالله ... @sheykh_javad