👌 در حکایتی از زبان شخصی به نام ثوبان این چنین آمده است که با (ص) در قبرستان بودیم. حضرت ایستاد و گذشت و دوباره ایستاد. ◀️ عرض کردم: یا رسول الله، چرا این گونه رفتار می‌کنید؟ ✅ پس آن حضرت گریه شدیدی کرد، ما هم گریه کردیم. آن گاه فرمود:‌ ای ثوبان، صدای ناله اهل عذاب را شنیدم. ◀️ بر آن‌ها رحم کردم، دعا کردم و خداوند عذاب آن‌ها را تخفیف داد. ✅ سپس فرمود:‌ ای ثوبان! اگر کسانی از اهل این قبرستان، که در عذابند، یک روز از را روزه گرفته بودند و یک شب را تا صبح قیام می‌کردند و به عبادت می‌پرداختند، در قبر‌ها معذب نمی‌شدند. 📚 بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۹۷ 🚩 کانال سیره۱۱۰ ⬇️ https://eitaa.com/joinchat/1239351419Cb7602132