چرا و چگونه لکهنو تبدیل به مرکز شیعه در هند گردید: اولین حکومت شیعی در جونپور و همچنین در کشمیر ایجاد شد. پس از آن حکومت های شیعی در جنوب هند مانند قطب شاهیان به وجود آمدند. اگرچه بازتاب این حکومت ها فرصت سازی برای نشر تشیع در هند شمالی و شرقی و جنوبی بود ولی این رویدادها فرصت نهادسازی نیافت. و اگر هم نهادهایی ایجاد شد، به علت حمله امپراطوری مغول ، بسیاری از میراث آنها نابود گردید. در نتیجه حکومت نواب اود آخرین تجربه حکومت شیعی در هند بود. البته به موازات آنها در بنگال هم نواب مرشد آباد شیعی بودند ولی انان هوشمندی نواب اود را در نهادسازی دینی تخصصی را نیافتند. نواب اود البته در دوران حکومت نزدیک به صد ساله خود، در نیمه اول از مسئله نهادسازی غافل بودند ولی بعد از شکست از انگلیسی ها و مواجهه با تهدید فرهنگی آنها ، و همچنین برنامه های بلندمدت آنها برای وارونه سازی شبه قاره از دارالاسلام به دار الکفر، در مرحله پایتختی لکهنو، به فکر نهادسازی افتادند. و با الگوگیری از مدل صفوی ها، به نهاد اجتهاد و ایجاد مرجعیت شیعی بومی هندی از یکسو و همچنین ایجاد شعائر فرهنگی شیعی توجه ویژه کردند. پس با اهتمام آنها هم خاندان اجتهاد با حمایت سید دلدارعلی نقوی نصیرآبادی برای ای کسب اجتهاد راهی عراق شد و پس از بازگشت به لکهنو، شیعه اجتهادی و فقاهتی را پایه گذاری کرد. و هم طرح امامباره سازی را و زیارت امامباره را طراحی کردند.