پاتوق بچه شیعه ها: مومن و گناه نباید گناه کند و نباید نسبت به گناه بی‌مبالات باشد! اگر در موقعیتی از دستش در رفت و مرتکب گناهی شد، بلافاصله در تدارکِ این گناه، توبه و کند! علاوه بر و استغفار، تدارک دیگری برای گناه هست؛ آدم باید برای گناهش دهد. بزرگان این‌گونه بودند: هنگامی که مرتکب گناه می‌شدند برای خود کفاره در نظر می‌گرفتند. در احوالات بعضی بزرگان نقل شده است که وقتی یک روز نماز صبحشان قضا شده، یک سال خودشان را مجازات کردند و شب‌ها نخوابیدند. به همین علت است که بزرگان به ما گفته‌اند برای خودتان برنامه‌ای بگذارید! نگذارید نفس عادت کند! مجازاتش کنید! اگر نگاه حرام کرد، وادارش کنید یک ختم قرآن کند! کفارهٔ گناه درنظر بگیرید که دیگر دفعه دوم به طرف گناه نرود. اگر به مؤمنی اهانت کردید، شب و نیمه‌شب برای او استغفار کنید و [مثلاً] یک زیارت به نیابتش بخوانید. در روایت آمده است اگر غیبتِ مؤمنی را کردید کفاره‌اش این است که برایش استغفار کنید. یک بخوانید و استغفار کنید تا جبران و کفارهٔ گناهی باشد که انجام داده‌اید. پاتوق بچه شیعه ها @shia_patogh