شهدای هویزه
◾️ چه ماهِ بزرگی سر زده!... ستاره تشنگی، گم می شود! ◾️ زمین کربلا «اسم اعظم آب ها» را صدا می زند تا برای همیشه زنده بماند. ◾️ از خجالتِ آب، «سقا» نازل می شود! ◾️ ◾️ واهمه، وَهم می شود!! ◾️ اقیانوس اینجاست و تیغ ها، تشنه نوشیدنش! ◾️ زمین دیگر جای خالی ندارد! ◾️ در تکاپوی عمود آهنین با فرق مطهر، علقمه «دست» می گیرد! و آب می دهد! ◾️ ◾️ و عباس (ع) را با این ضربت، قرابتی است که در محراب آفریده اند... ◾️«اَخا اَدرِک اَخاک» در پای عَلَم، گُل می کند! ◾️«علمدار» قطره قطره تبخیر می شود!... ◾️«عَلَم» را به خاطر بسپار که «علمدار» رفتنی است! ◾️ اما نَه!... کدام دست می تواند تو را از زمین بردارد؟ ◾️ عباس (ع) اینجاست و بازوهای مشتاق را بال می زند تا تمام گیاهان زمین، سیراب شوند... ◾️ امشب همه کلمات را در گلویت ذبح کن جز «عباس»؛ همان واژه مستجابی که به آسانی خدا را مجاب می کند و دست هایش به آسمان می رسد... یا کاشِفَ الْکَرْبِ عَنْ وَجهِ الْحُسَینِ اِکْشِفْ کَرْبى بِحَقِّ اَخیکَ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام. ◾️ خدایا! عطشمان را مگیر... آجرک الله * کانال شهدای هویزه؛ موثق ترین منبع روایت و اطلاعات حماسه هویزه @shohaday_hoveizeh
60 مشاهده