#براساس_زندگی_شهید_هاشم_اعتمادی #منبع_کتاب_چشمهای_شکفته_در_باران #نویسنده_منوچهر_ذوقی #قسمت_چهاردهم 🌿جوان با خشم و ترسناک سیبیلش را جوید و با اکراه و دودلی تفنگش را زمین انداخت. _خوب حالا آروم برگرد. برگشت و هاشم را تفنگ به دست رو به روی خود دید _خوب شد حالا برو اونجا کنار بقیه اگر دست از پا خطا نکنی اتفاقی برات نمی افته جوان همچنانکه سبیلش را میجوید با قدم‌هایی سست و بی رمق به راه افتاد و کنار دیگران جا گرفت. گرد و غبار در هوا آرام آرام فرو نشست و هاشم توانست چهره ایلیاتی ها را ببیند.. نگاهی به اطراف کرد و دو نفر از همراهانش را فرستاد تا داخل چادرها را بگردند. آنگاه کمی جلوتر رفت اسلحه اش را پایین گرفت و گفت: «ما با شما کاری نداریم.دنبال الله قلی و تفنگچی هاش هستیم شما حتماً از محل آنها اطلاع دارید بهتره با ما همکاری کنید _ما از چیزی خبر نداریم. سرمون به کار خودمون و دنبال حیوانامون هستیم کاری هم به خان و آدماش نداریم. کم‌کم پچ پچ هایی میان ایلیاتی ها به راه افتاد و این پا و آن پا شدند هاشم ناگهان روبروی همان جوان ایستاد و پرسید: _شما خبر ندارین !!پس اونایی که یه ساعت پیش از این جا رفتن کی بودند؟! زنی که پشت سر جوان ایستاده بود چیزی در گوشش نجوا کرد و جوان با اشاره مخفیانه دست اورا ساکت کرد. _چرا جواب نمیدین ؟!اوناکی بودند؟! زن آرام دست جوان را کشید .جوان عصبی دست او را عقب زد و به چشمان هاشم خیره شد. _اونا رهگذر بودند, از ما نبودند! _خوب حالا که اینطوره مردها را با خودمون می بریم تا همه چی معلوم بشه! دقایقی بعد صفی از مردان ایلیاتی زیر نظر افراد مسلح کمیته روی جاده مالرو به طرف بالای کوه به راه افتادند. هنوز به نیمه نرسیده بودند که حاج قاسم خود را به هاشم رساند. _برادر اعتمادی راه دیگه ای نیست که مجبور نباشیم از این سربالاییها بریم؟! _چیه !خسته شدی حاجی؟! _نه به خاطر خودم نمیگم! پیرمردی میون ایلیاتی هاست که نمیتونه از این کوه را بیاد بالا. _کدومشون؟! _اوناش، همونی که روی این تخته سنگ نشسته! هاشم نگاهی به پیرمرد انداخت. _ببین چه جور هم خودشان را به زحمت می‌اندازند هم ما را!! با گام‌های بلند به سوی پیرمرد به راه افتاد. ایلیاتی ها از کنار هم می گذشتند با کنجکاوی نگاهش می کردند. هاشم روبه‌روی پیرمرد نشست. _اگه یک کلام راستشو میگفتین ،حالا مجبور نبود این همه راه برید. اسلحه را به طرف محسن گرفت. _بیا زحمت این را بکش. اسلحه را داد به محسن.پشت به پیر مرد روی شیب کوه نشست. _بلند شو باباجون.چاره ای نیست و هر طورین باید با ما بیای! حالا دستاتو بده من. روی سینه من دستاتو به هم قفل کن. خودت رو محکم بگیر. تا محسن کلامی بگوید هاشم‌ پیرمرد را کول گرفته و از جا بلند شده بود. حاج قاسم آرام زیر گوشم محسن گفت:« داره چیکار میکنه؟!» هاشم چند قدم که جلو افتاد داد زد:« شما دوتا چتونه ؟!چرا حواستون به افراد نیست! راه بیفتین دیگه!» همچنان که آرام با پیرمرد حرف میزد از کنار افراد گذشت و از کوره راهی که پیچ در پیچ تا بالای کوه کشیده می شد ،خودش را بالا کشید. 🌹🌹🌹🌹 ادامه دارد... در واتس اپ👇 https://chat.whatsapp.com/BwMzXYHqYVrEhEZrFmI872 در ایتا👇 http://eitaa.com/joinchat/2795372568C39e6bb54eb