💠اوايل سال 72 بودكه در خواب ديدم در محور «پيچ انگيز» و شيار «بجليه» در روي تپه ي ماهورها، شهيدي افتاده كه به صورت اسكلت كامل بود و استخوان هايش سفيد و براق! شهيد لباسي بر تن داشت كه به كلي پوسيده بود. وقتي شهيد را بلند كردم، پلاكش را پيدا كردم. كاملاً خوانا بود. يك كارت نارنجي از جيبش در آوردم. روي كارت دست كشيدم تا اسم روي كارت مشخص شد: «سیّد محمدحسين جانبازي» ، فرزند لهراسب، از استان فارس. از خواب بيدار شدم . شماره ي پلاك و نام شهيد را در دفترچه ام يادداشت كردم.دو هفته بعد كه در محور شمال-فكه به «تفحص» رفته بوديم، نزديك غروب داشتم از خط برمي گشتم، چشمم به يك شيار نفررو افتاد. چند نفر از بچه ها كه درون شيار بودند، فرياد زدند: «شهيد! شهيد!» جيب شهيد را گشتم، كارتش را درآوردم . در خواب ديده بودم روي كارت نوشته: «سيّد محمدحسين جانبازي» ولي در زمان پيداشدن شهيد، فقط نام «محمدحسين جانبازي» ،ذکر شده بود. حتما لقب «سيّد» ي را بعد از شهادت از مادرش زهرا س به عاريت گرفته است . #شهید_سیّدمحمدحسین_جانبازی #شهدای_فارس 🍃🌷🍃🌷 #ڪانال_شهداےغریـب_شیـراﺯ: ﺩﺭ ایتا : http://eitaa.com/joinchat/2304966656C7c3f274f75 #نشردهیـد