*داستان دنباله دار هر روز یک قسمت* * * * (کوشا)* * * ✅به روایت صالح اسدی داخل چادر نشسته بود و سرش را روی عکس های منطقه عملیاتی انداخته بود .باقی عکس ها را می چید و کنار هم می چسباند و گاهی روی آن با ماژیک موقعیت های دشمن را مشخص و آنها را به صورت اسلاید در می‌آورد. _جلال جلال! آرام سر از روی عکس ها بلند کرد _بیسیم زدن بچه هایی که رفتند برای دیده بانی گم شدند! سری عکس ها را جمع کرد و از چادر بیرون آمد . بچه ها داخل قایق ها کنار ساحل جزیره مجنون ، در هیاهوی جنگ سرگرم ماهیگیری بودند. سوار قایق برزنتی ۲ نفره شدیم و از مقر زدیم بیرون. میان نیزارها حرکت کردیم و رسیدیم به قایق بچه های تامین. _بچه‌ها دو ساعت رفتن و هیچ خبری ازشون نیست! _حالا ما میریم دنبالشون. آرام آب‌ها را پارو زدیم و جلو رفتیم. نیزار ها را که رد کردیم رسیدیم به نقطه که ممکن بود دیده شویم. هرچه بیشتر داخل هر پیش می رفتیم دشمن هوشیار تر با تیربار هایش به طرف هر جنبنده آتش می کرد و با تیرهای رسام رنگی ، سطح آب هور را تیر تراش میزد. جلال با دوربین اطراف را نگاه کرد. _چیزی می بینی؟! _عراقی یا تیربار شان را آوردن پایین خبری از بچه ها نیست. _جلال هواداره تاریک‌میشه راه برگشت سخته! میان نیزارهای جزیره مجنون آبراهی نبود. قطب نما های دستی هم اگر قطره آب داخلش می رفت دیگر کارایی نداشت. حدسی می‌رفتیم ، حدسی برمیگشتیم. وسط نیزارها دنبال قایق بچه های تامین می گشتیم که یکباره خمپاره ای وسط آب هور خورد و انبوه آب ها روی قایق کوچک ما فرود آمد . قایق واژگون شد و هر دو افتادیم توی آب . موج آب داشت قایق را از ما دور می‌کرد. جلال شوخی ازگل کرده بود دست و پا میزد. _صالح منو بگیر شنا بلد نیستم!! شنا کنان رفتیم طرف قایق و گرفتیمش ! حالا من سوار می‌شدم بعد جلال که می خواست وارد بشود قایق وارونه می شد ‌ . جلال سوار می شد و من می خواستم سوار شوم دوباره همان وضعیت پیش می‌آمد ! گلوله‌های توپ و خمپاره نقطه به نقطه هور فرود می‌آمدند و آب برابرم قد می کشید . بالاخره سوار شدیم و برگشتیم مقر ‌ . یک مرتبه چشممان افتاد به بچه هایی که گم شده بودند !!! ادامه_دارد ... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️ در ایتا @shohadaye_shiraz 🌿🌿🌹🌿🌿🌹🌿🌿