⭕️گذری بر انتفاضه اربعین در سال ۱۳۵۵
🔹اندکی پیش از قدرت‌گیری صدام حسین در عراق، حزب بعث برگزاری مراسم‌های مذهبی و برقراری موکب و پیاده‌روی به کربلا را ممنوع کرد و از سال ۱۳۴۸، محدودیت‌های گسترده‌ای در برگزاری مراسم مذهبی شیعیان به‌وجود آورد. این روند که شامل منع پیاده‌روی و برپایی موکب می‌شد، در سال‌های بعد هم ادامه یافت؛ اما در سال ۱۳۵۵، این منع با خشونت بیشتری اعمال شد. حتی در دهه اول محرم، مأموران بعثی، ماشین‌ها را تفتیش کردند، هر نوع وسیله متعلق به عزاداری مصادره شد و تعدادی از جوانان عزادار در شب عاشورا بازداشت شدند. برخورد خشن با عزاداران عاشورا، آتش زیر خاکستر بود. پس از مشورت با آیت‌الله سیدمحمدباقر صدر، اعتراضاتی که در معرض بروز بود، به اربعین امام حسین(ع) موکول شد. حتی برخی مراجع پیاده‌روی اربعین را واجب اعلام کردند.
🔹ساعت یازده صبح ۱۵ صفر ۱۳۹۷ق، برابر ۱۵ بهمن ۱۳۵۵، به عنوان تاریخ شروع تعیین شد. در روز موعود، جمعیت سی‌هزار نفره‌ای به قصد پیاده‌روی اربعین و زیارت سیدالشهدا(ع)، در حرم امیرالمؤمنین(ع) در نجف تجمع و بسوی کربلا حرکت کردند.
🔹با وجود مقاومت قوای نظامی، راهپیمایان به حرکت ادامه دادند و در مسیر، درگیری‌های پراکنده‌ای با پلیس شکل گرفت. از جمله در پنجاه کیلومتری کربلا، چهار نفر از مردم به شهادت رسیدند. زمانی که جمعیت به مسیب در حدود سی کیلومتری کربلا رسید، حکومت بعث با اعزام تیپ ۱۰ زرهی به جاده کربلا، دستور داد نظامیان راهپیمایی را رهگیری و در صورت لزوم تیراندازی کنند. هواپیماهای میگ بر فراز کربلا به پرواز درآمد و تانک‌ها، خودروهای زرهی و سربازان مسلح آماده آتش گشودن شدند.
🔹پس از محاصره راهپیمایی در منطقه خان النخیله، حدود ۲۰ کیلومتری کربلا، قوای نظامی وارد عمل شدند و مردان و زنان، جوانان و سالمندان را دستگیر کردند؛ هرچند شماری از طریق جاده‌های فرعی فرار کردند. در این مرحله، حدود ۱۶ تن شهید و هزاران نفر بازداشت شدند که از میان آنها هشت نفر اعدام و شانزده نفر از جمله سیدمحمدباقر حکیم به حبس ابد محکوم شدند. همچنین برای برخی افراد که از عراق خارج شده بودند، از جمله سیدمرتضی عسکری، سیدمحمدحسین فضل‌الله، شیخ محمدمهدی شمس‌الدین و شیخ محمدمهدی آصفی حکم اعدام غیابی صادر شد.
💢کانال خبری #شهدای_ایران
✅@shohadayeiran57