✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«پانزده خرداد» سرآعاز نهضت امام خمينی (بخش دوم و پایانی) 🔹 اثر عظيمی در اجتماع و مردم داشت. عصر دوم فروردين ۱۳۴۲ منزل حضرت امام (ره) مرکز اجتماع مردم و روحانيون مبارز شد. امام در همان لحظه اول آگاهی از حمله‌ به‌ فيضيه، نقش سازنده يک را ايفا کرد. ایشان گفت بايد به فيضيه بروم و ببينم به طلبه ها چه ميگذرد. در همان حالی که بسياری، روحانيت را شکست خورده می‌ديدند، امام در وضعيت پيش آمده پيروزی را مشاهده ميکرد. آيت الله سيد محسن حکيم که مقيم نجف بود پس از اطلاع از وضع دولت در مقابل روحانيت، از علمای قم دعوت کرد تا به عراق مهاجرت نمايند. امام در نشستی که با مقامات روحانی قم داشت، متن تلگراف آقای حکيم را مورد بررسی قرار داد و پس از مشاوره و تبادل نظر به اين نتيجه رسيد که مهاجرت از ايران، جز خالی کردن ميدان، برای رژيم و بی رهبر و سرگردان کردن مردم مبارز و تازه به پا خاسته، چيزی در بر ندارد. 🔹بعد از آن حکومت پهلوی تصميم می‌گيرد تا طلاب را به سربازی بفرستد تا خشم خود را از حرکت های مدبرانه امام ابراز دارد. در تاريخ ۲۰ فروردين ۱۳۴۲ زمان اعزام روحانيان قم و اصفهان به سربازی صادر شد و مأموران رژيم با طرز وحشيانه ای در کوچه و خيابان ها به دستگيری روحانيان جوان پرداختند. همزمان با فرا رسيدن ماه محرم، (ره) اعلاميه صادر کرد و خطاب به گويندگان اسلامی و سران هيأت های عزاداری، شيوه سوگواری در عاشورا و عاشوراها را نشان داد. به دنبال صدور اين اعلاميه، محافل و مجالس عزاداری حضرت سيد الشهداء (ع) راه صحيح و مسير اصلی را باز يافت، و جلوه انقلابی به خود گرفت. اکثريت قريب به اتفاق گويندگان اسلامی، از مرکز شهر و اطراف آن و نيز بسياری از شهرستان ها در منابر، به روشنگری و افشاگری پرداختند و عليه اعمال‌ خيانت‌بار رژيم شاه و نقشه های استعماری او عليه اسلام و ايران سخن راندند. 🔹خطرات روز افزون صهيونيسم را بازگو کردند و با بررسی جنايات پادشاهان گذشته، ماهيت شاه را نشان دادند. برای نخستين بار بود که در دسته های عزاداری عليه اسرائيل شعار داده می‌شد. اين حرکت حماسی مردمی و پشتيبانی بی‌دريغ توده ها از امام و اوج نهضت ضد انقلاب سفيد که با فرا رسيدن محرم ۴۲ ايران زمين را به لرزه درآورده بود، را سخت وحشت زده ساخت. به دنبال اين جريان تظاهرات تاريخی يازدهم محرم به وقوع پيوست و شعارهای «خمينی، خمينی، بت شکنی خمينی»، «خمينی تو فرزند حسينی» در فضای مسجد شاه، طنين افکن شد. تمام‌ اين‌ جريانات به تدبير حکيمانه‌ (ره) و هدايت و رهبری ايشان بود و رژيم اين را به خوبی دريافته بود، لذا فهميد بايد به مرکز روحانيون حمله برد. شب ۱۲ محرم ۱۳۸۳ق، مطابق با خرداد ۴۲ حمله رژيم شاه به سنگر روحانيت آغاز شد. 🔹آدم دزدان سازمان امنيت، در مرکز و بسياری از شهرها به آدم‌ربايی دست زدند و روحانيان مبارز، گويندگان اسلامی و پيروان راه خمينی را هرجا که يافتند دستگير و روانه زندان کردند. ساعت ۳/۵ بعد از نيمه شب ۱۵ خرداد، کاميون های نظامی وارد قم شدند و در اطراف منزل و باغ اناری که پشت منزل امام خمينی (ره) قرار داشت سنگر گرفتند و لحظه بعد به منزل ايشان يورش بردند. ابتدا امام را نيافتند، ولی بعد امام که متوجه شد خودش آمد. بعد از دستگيری حضرت امام، حاج سيد مصطفی فرزند امام از روی پشت بام فرياد زد، مردم، خمينی را بردند...، مردم خمينی را گرفتند. اين خبر در قم انقلاب به پا کرد. خبر دستگيری امام، تلفنی به مقامات برجسته روحانی، ملی و سياسی پايتخت رسيد. ساعتی بعد اين خبر در سراسر تهران مثل بمب صدا کرد. دانشجويان کلاسها را ترک کردند و بازار تعطيل و همه به خيابان ها ريخته و دامنه تظاهرات گسترش يافت. 🔹تظاهر کنندگان خشمگين با هدف سرنگونی شاه به پاخاسته بودند. مردم به مراکز حساس حمله کردند و به سوی کاخ مرمر تظاهرات کردند. گروهی نيز به منظور به دست گرفتن راديو به ميدان ارک و اداره انتشارات راديو يورش بردند. با اوج گرفتن اين قيام سراسری، در معرض سقوط و واژگونی قرار گرفت. رگبار گلوله به سوی مردم باريدن گرفت و نيروهای رژيم دژخيم پهلوی با تانک های خود کشتار عظيمی را در اطراف کاخ مرمر به راه انداختند. بدين ترتيب جريان ۱۵ خرداد ۴۲ به وقوع پيوست. البته بعداً حضرت امام بعد از آزادی، مجدداً در سال ۴۳ دستگير و تبعيد شدند، ولی زمينه های انقلاب اسلامی ايران و بايدهای مردمی آن مستحکم گرديد، و اين نبود جز تلاش، مجاهدت، تدبير، آينده نگری، شجاعت و خدا محوری در انديشه سياسی حضرت (ره) و بدين ترتيب اين به عنوان سرآغازی برای نهضت امام خمينی(ره) در تاريخ سياسی معاصر ايران به ثبت رسيد. منبع: وبسایت‌ مرکز مطالعات و پاسخگویی‌ به‌ شبهات حوزه علمیّه قم منبع/ تبیین @shohadayevarjovi