خالده ترکی عمران؛ زن معلمی از اهالی بصره عراق بود. در تاریخ ۳ اوریل ۲۰۱۶ در حالیکه با ماشین شخصی خود روانه محل کارش بود، ماشین نزدیک به وی بر اثر کمین، دچار انفجار و حریق می‌گردد و ماشین وی نیز آتش می‌گیرد. خانم خالده در حالیکه لباسش آتش گرفته بود از ماشینش پیاده می‌شود اما بعد از اینکه متوجه می‌شود که لباس تنش در حال سوختن است و جسمش عریان خواهد شد ، راضی نمی‌شود تا جسمش در مقابل مردم عریان گردد، دوباره به طرف ماشینش برمی‌گردد و در را باز نموده داخل ماشینی که در آتش می سوزد می‌نشیند. یکی از افراد پلیس درحالیکه گریه می‌کرد باصدای بلند فریاد می‌زند که من مانند برادرت هستم، از ماشین پیاده شو تو را با لباس خودم می‌پوشانم؛ اما وی از پایین شدن امتناع می‌ورزد و ترجیح می‌دهد بسوزد تا مبادا کسی جسمش را ببیند. عراقی‌ها به وی لقب “شهیدِ شرف و ناموس” داده‌اند و در میدان هوایی بصره اطراف ماشین او حفاظی کشیدند و از آن تندیس ساختند تا یادش جاویدان بماند. شاید از نظر خیلی ها که خود را عقل کُل میدانند او را احمق خطاب کنند اما او به یک اسطوره شرف و ناموس در کشورش تبدیل شد و بدون شک روح او در دنیای ابدی و در پیشگاه خداوند جایگاهی دارد که روز قیامت من و شما به آن غبطه خواهیم خورد.