نام ائمه دوازده گانه در حدیثی از پیامبر صلی الله علیه و اله که جوینی دانشمند اهل تسنن نقل می کند
از ابا سلمی، چوپان پیامبر شنیدم که می گفت از حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله) شنیدم که فرمودند:
در شبی که به سوی آسمان بالا برده شدم، شنیدم که خداوند عزیز که حمد و ثنایش بسیار باشد، گفت:
«آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ »
«پيامبر، خود به آنچه از جانب پروردگارش به او نازل شده ايمان دارد. (سوره مبارکه بقره، آیه 285)
گفتم و همه مؤمنان»
گفت: راست گفتی ای محمد، چه کسی را برای جانشینی خلافت امتت برگزیدی؟
گفتم بهترین آنها را.
خدا فرمود: او علی بن ابی طالب (علیه السّلام) است.
گفتم: بله ای پروردگار من،
خداوند فرمود: ای محمد، من با علم خود نگاهی به زمین انداختم پس ترا از زمین برگزیدم و اسمی را برای تو از اسماء خود برگرفتم. در جایی من یاد نمی شوم مگر اینکه اسم تو نیز یاد می شود. من «محمود» هستم و تو «محمد» هستی.
سپس بار دیگر با علم خود نگاهی به زمین انداختم و از اهل زمین، علی را برگزیدم و اسم او را از اسماء خود برگرفتم. پس من «أعلی» هستم و او «علی» است.
ای محمد، من تو و علی و فاطمه و حسن و حسین را از هالهای از نور که از نور من بود، خلق نمودم و ولایت شما را بر اهل آسمانها و زمینها عرضه داشتم. پس هر که قبول نمود در نزد من از مومنین به شمار آمد و هر کس سرباز زد، در نزد من کافر به حساب آمد.
ای محمد، اگر بنده ای از بندگانم مرا عبادت کند تا حدی که از دنیا دل بکند و مثل مشک فرسوده گردد و نزد من آید در حالی که ولایت شما را انکار کند او را نمیبخشم و نمی آمرزم تا اینکه به ولایت شما اقرار نماید.
ای محمد، آیا دوست داری که ائمه را ببینی؟
گفتم: آری ای پروردگار من.
پس فرمود: به سمت راست عرش نگاه کن.
پس من نگاه کردم و دیدم که من و علی و فاطمه و حسن و حسین و علی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد و علی و حسن و مهدی (علیهم السّلام) در هاله ای از نور هستیم که ایستاده اند و نماز می خوانند و مهدی در وسط ایشان گویا همچون ستاره درخشانی است.
پس خداوند فرمود: ای محمد اینان حجتهای الهی هستند و او «حضرت مهدی» (عجل الله تعالی فرجه) خونخواه عترت تو است.
ای محمد به عزت و جلالم قسم همانا او برهان آشکاری برای دوستان من است و انتقام گیرنده از دشمنان من است.
📙فرائد السمطین : الحمویي الجویني، ابراهیم ج : 2 ص : 319
📗تفسير فرات ج۱ ص۷۳
📒بحار الأنوار ج۳۷ ص۶۲
@sibtayn