📘#داستان‌های‌بحارالانوار
💠اسراف ممنوع
🔹ابان پسر تغلب نقل می‌کند:
امام صادق علیه السلام فرمود:
«ابان! تو گمان می‌کنی خداوند به کسی که مال و ثروت داده، به خاطر مقام و منزلت او در پیشگاه خدا بوده و او را خداوند دوست می‌دارد؟
و کسی را که از عطای خود محروم ساخته و زندگیش در تنگنا است، به خاطر این است که او در نزد خدا بی‌ارزش است و خداوند او را دوست ندارد؟
هرگز چنین نیست زیرا ثروت و مال از آن خداست، به عنوان امانت در اختیار مردم می‌گذارد و آنان را آزاد گذاشته که از روی میانه روی بخورند و بیاشامند و لباس تهیه نموده و ازدواج کنند و برای خود وسیله سواری تهیه کرده و زندگی را به طور اقتصادی بگردانند.
و هرگاه از مخارج معمولی اضافه آمد از مستمندان و مؤمنان دستگیری نموده و مشکلات زندگی آنان را برطرف سازند.
هر کس در مال خداوند این چنین شرعی و میانه روی رفتار کند هر اندازه استفاده نماید و هر کاری انجام دهد بر وی حلال است.
هر آنچه می‌خورد و می‌آشامد و سواری تهیه می‌کند و ازدواج می‌نماید بر او حلال است.
و کسی که اسراف نموده و در موارد خلاف خرج می‌کند برایش حرام خواهد بود.»
🔹آنگاه فرمود:
«اسراف نکنید! چون خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد.
ای ابان! تو فکر می‌کنی خداوند از کرم و فضل خود به کسی به عنوان امانت مالی می‌دهد او می‌تواند اسبی به ده هزار درهم بخرد در صورتی که اسب بیست درهمی هم او را کفایت می‌کند و یا کنیزی به هزار دینار بخرد با این که بیست دیناری او را کافی است؟»
🔹سپس فرمود:
«زیاده روی نکنید که خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد.»
📚 بحار، ج ۷۵، ص ۳۰۵ و ج ۷۹، ص ۳۰۴