«در سوگ مادر» نشستیم. یکی سخن راند از فاطمه(س)، یکی با زبان شعر و سرود، یکی با پخت و پخش نذری، یکی قصه ی اصحاب کساء را خواند و همه خواندند خواندند تا حسن از بقیع، حسین از کربلا، زینب از دمشق بیایند و دور مادر جمع شوند... تا خانه بهم نریزد... تا نگویند شیعه بی مادر شد... و خیلی ها با اشک و ناله کمک کردند تا دل علی آرام شود... تا عزای مادر اهل بیت(س) اقامه شود، تا کم کم میزان بشود فاطمه. گوشه ای از مراسم سوگواری فاطمی _شنبه شب ۲۵ آذر تکیه حضرت ابولفضل (ع) ده عرب (س)