یکی از معیارهای قطعی "برتری" از دیدگاه عقل «علم و جهل» است. عاقلان،‌ هیچ گاه «نادان»‌ را بر «دانا» و خردمند فرزانه را بر نادان بی‌دانش ترجیح نمی‌دهند. قرآن کریم نیز بر این حکم عقل، صحه گذاشته است، آن‌جا که می‌فرماید: {هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ} [الزمر: 9] انسان عاقل هرگز با وجود کسی "راه بلد" است، به دنبال "گمراه" راه نمی‌افتد و از او پیروی نمی‌کند. خداوند نیز در قرآن می‌فرماید: {أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ} [يونس: 35] اما چرا اهل سقیفه با وجود أمیرمؤمنان علیه السلام که «باب مدینة علم النبی» و اعلم امت بود، از کسی پیروی می‌کنند که از پیرزن‌های پرده نشین هم جاهل تر است؟ چرا دنباله رو کسی هستند که خودش نیاز به "راهبر" دارد؟ چرا از کسی پیروی نمی‌کنند که صراط مستقیم خداوند را می‌شناسد و مردم را به راه راست هدایت می‌کند؟ چرا با این انتخاب، به خدا، پیامبرش و تمام مؤمنان خیانت می‌کنید؟ @smyazdani