تفاوت کمرویی و حیا در مرحله‌ی اول اینطور به ذهن می‌رسد که ما یک حیای ممدوح داریم و یک حیای مذموم . ولی اشکالی به این نقل وارد است که مگر ما نگفتیم حیا متناسب با عزت و شرافت انسان عمل می‌کند؟ پس باید همیشه خوب باشد. بله درست است. حیا، اگر حیا باشد همیشه خوب است. چون عملکرد حیا مقابله با زشتی‌هایی است که توسط شما یا خالقتان برای شما تعریف شده‌اند. پس دیگر ذم و سرزنشی ندارد. اما گاهی اوقات انسان یک ضعف و حقارتی در خود می یابد و با توجه به این ضعف در برابر اتفاقات بیرونی واکنش نشان می‌دهد و خجالت می کشد. چون انسان این نقص را در خود موجود می‌یابد در جمع احساس می‌کند که کمتر از دیگران است و احساس ضعف و حقارت (معنای مذموم حیا ) می‌کند. در روایت داریم این گه انسان احساس ذلت کند خوب اس؛ منتها نه پیش مخلوق؛ بلکه در برابر خالق. چه بسا که احساس ذلت در برابر خالق کم کم باعث ایجاد حیا در وجود انسان به معنای ممدوح آن شود . (بخشی از یک مقاله + کمی ویرایش) منبع: حوزه شریف ⭕️ سربازِ نبرد نرم ↙️ https://eitaa.com/S_n_n_0