اوایل که مهمان شهرستانی داشتیم، به احترامشان (صبحانه، ناهار، شام) در خانه می‌ماندیم و سراغ کارمان نمی‌رفتیم. بندگان خدا توهم برشان داشته بود که ما بیکاریم. الان هم کم و بیش که گاهی حواسمان نیست و ادب می‌کنیم، کم و بیش آن توهم به وجود می‌آید. (و همینطور اگر کسی درخواستی داشت، مثلا خریدی، پیگیری‌یی، چیزی.) #سرباز_نبرد_نرم @snn313