🔺اخلاص طلبه! ▫️آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی 🔺 باید در حوزه طوری برای ما تدریس شود و طوری در حجره‌های آن زندگی کنیم که در مجموع ۲۴ ساعت، ما را، به این مسائل اخلاقی سوق بدهند. 🔷باید همنشین، هم حجره، استاد، بحث، ادبیات، منطق، فقه، همه‌ی این‌ها بر اساسِ «جعل الإخلاص تأویلها» باشد؛ تا این‌که به مرور زمان ما را خالص کند. 🔶دانش ناخالص نباشد، ورزش، سخن گفتن، آمد و شد، غذا خوردن، غذا خریدن ناخالص نباشد. 🔅یک طلبه که می‌رود نان بخرد، ۲۰ نفر هم آن‌جا صف کشیده‌اند، این یک نفر باید جدای از آن‌ها در فکر لاإله إلااللهِ خود باشد؛ نه این‌که همه‌اش نگاه کند که نان را چگونه می‌آورند و می‌برند و… این‌ها که نان خریدنِ طلبه نیست! در ماشین و اتوبوس و هواپیما و… نشستن طلبه به گونه‌ای دیگر است. 🔹هرگاه این کلمه اخلاص، چنان در روح ما وارد شد که انجام هر کاری به خاطر دستور گرفتن از این کلمه بود، تأویلِ در آن کار برای ما پیدا شده است. از جمله ازدواج، معلمی، مسجد گرفتن، سخنرانی پذیرفتن. 💠علامتش این است که انسان در عین این‌که در دنیاست، اصلاً دنیا را فراموش می‌کند. خدا در دلش حاضر می‌شود و همه چیز بیرون می‌رود. 🔅سعَدا؛ روزنه ای به طلبگی بهتر 🆔@soada313 ‌‌