" إعلم أن الإنسان بسبب حب النّفس والإعجاب بها يغفل عن نفسه، وربما يرى النّقائض والعيوب الموجودة فيها كمالآ وحُسنآ. والاشتباه بين صفات النفس كثير جدّآ، وقَل من يقدر على التمييز بينها تمييزآ صحيحآ. وهذا أحد معاني نسيان النفس، أو أحد مراتبها، الذي يحصل من نسيان الحق تعالى. ﴿وَلا تَكُونُوا كَالَّذِين نَسُوا اللَّه فَأَنسَاهُم أَنفُسَهُم أُوْلَئِك هُم الْفَاسِقُون﴾ ". «بدانید که انسان به خاطر محبت و تحسین نفس، از خود غفلت می‌کند و چه بسا تضادها و نقص‌های موجود در آن را کمال و جمال می‌بیند، خلط و خلط میان صفات نفس بسیار است و کمتر کسی می‌تواند آن را تشخیص دهد این یکی از معانی فراموشی نفس یا یکی از مراتب آن است که از فراموشی حقیقت خدای متعال رخ می دهد: «وَلَا تَنْثَلُونَ اللَّهِ یَجْعَلُونَهُمْ متخلفان.» السيد_روح_الله_الخميني_ره https://eitaa.com/poshksmasama