بارخدایا آن چیست که هرچه می‌جویم نیست؟ آن کدامین گمشده است که هرچه می‌اندوزم جایش خالی است؟ مال می‌اندوزم، نیست. علم می‌افزایم نیست. همیشه جای خالیش پیدا و خودش ناپیداست. اکنون، پس از این همه جستن و اندوختن، هنوز آرام ندارم و قرار نمی‌گیرم. حتی نمی‌دانم آن چیست که می‌جویم و نمی‌یابم. با این تن خسته و دل شکسته، رو به ناامیدی خواهم گذاشت. ای آخرین امید پیش از آن‌که چون ناله‌ای در باد محو شوم، گمشده زندگی‌ام را به من بازگردان. بگذار آسوده بمیرم و در آرامش جان سپارم. کنون حافظ نیز با من هم‌آواز است و می‌گوید: ما را ز جام باده گلگون خراب کن زان پیش‌تر که عالم فانی شود خراب @sooyesama