#منافات_مدح_اهل_بیت_ع_با_حمد_الهی
📝شبهه 76
قرآن کریم حمد را مخصوص خدا و حمد غیر او را شرکورزیدن به او معرفی میکند؛ شیعیان با نادیده گرفتن این اصل مهم توحیدی، به مدح و ستایش اهلبیت، ثناگویی آنان میپردازند؛ حتی روایات شیعه هم این رفتار شرکآلود را مردود میداند؛ علاوه بر این، مداحی کردن برای بزرگانی که از دنیا رفتهاند، هیچ ثمرهی عقلایی و دینی، در پی ندارد!
پاسخ
1⃣ الفاظ «حمد» و «مدح»، اگر چه از نظر معنا به هم نزديکاند، ولي تفاوت دقيقي با يکديگر داشته و داراي دو ريشه و معناي متفاوتاند. حمد، تنها در برابر صاحب کمالی است که داراي عقل و انديشه است، ولي مدح، گفتاري حاکي از عظمت حال ممدوح است. دیگری اینکه حمد، تنها در برابر کارهاي اختياري است، امّا مدح، دربارهی امور غیراختیاری هم به کار میرود.
2⃣اصل حمد برای غیرخدا، تلویحاً پذیرفته شده است؛ امیر مؤمنان (علیهالسلام) در خطبه 220 نهج البلاغه فرمود: «اطَّلَعَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ فيهِ فَرَضِىَ سَعْيَهُمْ وَ حَمِدَ مَقامَهُمْ»؛ «خدا به آنها توجّه كرد؛ پس از سعىشان خشنود شد و مقام شان را ستود»؛ نتیجهی سخن این است که اگر حمد غیرخدا جایز نبود، نباید خود خداوند افرادی را به سبب تلاششان حمد کند.
3⃣«الحمد لله» یعنی هرحمد و ستايشی از هركس، دربارهی هركس و هرچيز كه باشد، مخصوص خداست؛ مردم، خواه خدا را حمد كنند، خواه شخص ديگر یا شىء ديگری را، همهی آن حمدها بازگشت به حمد خدا دارد؛ چون آفریننده و رب همهی امتیازها و برجستگیها و زیباییهایی که مورد حمد دیگران قرار میگیرد، خود خداوند است. (1)
4⃣مداحی و تمجید خداوند از پیامبران بزرگ بیانگر این است مدح و مداحی اگر از انسانهای وارسته و نسبت به فضائل معنوی و اخلاقی باشد، نه تنها نکوهیده نیست، بلکه امری انسانساز و تربیت کننده است؛ شیعیان بر همین اساس، به مدح و ستایش اهلبیت عصمت و طهارت (علیهمالسلام) و انسانهای بلندمرتبهی تاریخ میپردازند.
پی نوشت:
1.قرشی، علی اکبر؛ قاموس قرآن، تهران: دار الکتب الاسلامیه، چاپ ششم، 1371 ه.ش، ج2، ص173.
پاسخ کامل:
http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9472/
🆔
@spasokh